Prolog

Obudziły mnie promienie słoneczne przechodzące przez moje szare rolety. Cholera chyba zaspałam, dziś przyjeżdża do mnie Bartek. Jestem zakochana w nim od ponad roku. On nie daje żadnych znaków że jest mną zainteresowany. Więc na razie sobie jego odpuszczę.Spojrzałam na zegarek który wskazywałam równo ósmą. Wybiegłam z łóżka wyjęłam z szafy mój ulubiony prosty zestaw ubrań i poleciałam zrobić poranną toaletę. Zajęła mi na oko trzydziestu minut. Następnie zadzwoniłam do Sary.
-Kochanie czas wstawać, o dziesiątej mamy być na lotnisku - krzyknęłam jej do słuchawki
-Dobra już dobra...O dziewiątej trzydzieści podejdź pod mój pokój - powiedziała ledwo żywa
- Będę oczywiście księżniczko, baj
Odłożyłam słuchawkę nawet nie poczekałam co odpowie. Zrobiłam sobie płatki z mlekiem i popiłam gorącym kakao jak ja to uwielbiam. Od dziecka byłam nauczona jeść takie śniadanie. Położyłam się na kanapie i włączyłam jakiś program muzyczny. Akurat leciało One Direction. Nie rozumiem czemu Sara tak się nimi jara. Jest to piątka rozpieszczonych lalusi, którzy noszą  najdroższe ciuchy żeby spodobać się dziewczynom. Posłuchałam tej piosenki do końca i uznałam że oni głosy jednak mają. Spojrzałam na zegarek było już grubo po dziewiątej. Założyłam płaszcz i wybiegłam z domu. Miałam do Sarr (tak nazywałam Sarę) tylko 15 minut drogi autobusem. Przystanek miałam od razu pod domem więc nie musiałam jakoś się przemęczać żeby do niego dotrzeć. A12 miał przyjechać dopiero za 2 minuty więc usiadłam, włożyłam słuchawki do uszu i zaczęłam słuchać radia. Znowu to One Direction, wszędzie te gówno leci. Nie wytrzymam tu chyba. Na szczęście przyjechał autobus...

_______________________________________________________________
Mam nadzieję że spodobał się prolog niestety krótki, ale rozdziały będą o wiele dłuższe i pisane z różnych perspektyw. Jak zauważyłyście nasza główna bohaterka nie cierpi 1D. Chciałam zapoznać was z  tą informacją więc napisałam o tym ten prolog. Następne rozdziały będę dodawać maksymalnie co tydzień. Pozdrawiam Klaudia ;*